Bankat private jane mafie e ligjeruar.

[par]

Bankat Private zyrtarisht nuk janë Organizata Mafioze Pse ato vazhdojnë të japin Para me Fajde? Rrotën e kanë shpikur të tjerët shumë kohë më parë, dhe ne shqiptarët nuk kemi aspak nevoj të merremi me rrotën, por thjesht të zbatojmë rregullat e lëvizjes së rrotës. Rrota e ekonomisë shqiptare ka marrë rrokullimën drejt humnerës. Nuk ka asnjë shpresë se ajo mund të ndalet në rrugën e saj, përkundrazi, kam frikë se ajo do të na marrë me vete të gjithëve, domethënë jo vetëm shtresën e mesme, por edhe "elitën ekonomike"; ku në të dytën bëjnë pjesë biznesmenët vendas dhe kompanitë e huaja, kryesisht në fushën bankare dhe të telekominikacionit. Këtu nuk po flasim për 500.000 shqiptarë që tashmë janë në mes të humnerës ekzistenciale. Për fatin e tyre askush nuk do t'ia dijë. Ata janë të vdekur, por të pavarrosur akoma. Në Shqipëri zhvillojnë aktivitetin e tyre në fushën e bankingut rreth 16 banka private, shumica prej tyre janë banka të huaja. Janë edhe një numër institucionesh financiare jobankare, që operojnë në fushën e "huave" financiare. Në të vertetë, ky numër kaq i madh bankash në një vend me vetëm 2.8 milion banorë është krejtësisht i pakuptueshëm dhe i pavend. Megjithatë, këto banka kanë gjetur parajsën ekonomike, dhe ja pse. Në fillim të viteve 2000 dhe deri në vitin 2008 Shqipëria pati rritjen më të madhe ekonimike në të gjithë historinë e saj. Ky bum ekonomik i jashtëzakonshëm mbështetej në dy burime kryesore: 1. Ndërtimi dhe 2. Dërgesat monetare nga emigrantët shqiptarë për familjet në Shqipëri. Kjo rritje ekonomike ra pas vitit 2008, si pasoj e krizës financiare ndërkobëtare. Megjithatë, duhet thënë se nuk ishte kjo arsyeja e vetme e ndalimit të rritjes ekonomike, por kjo erdhi edhe si pasoj e tejngopjes së tregut me ndërtimet e reja, si dhe rënies së fluksit të parave që deri atëherë rridhnin lumë nga dërgesat (remittance) e emigrantëve shqiptar. Këto para mbajtën gjallë jo vetëm jetesën e qindra mijra familjeve shqiptare, por ushqyen fort edhe industrinë e ndërtimit, ku çmimet e apartamenteve dhe njësive të shërbimit pothuaj u barazuan në vlerë edhe me kryeqytetet e tjera të Europës. Në këtë klimë të mbarë biznesi dhe rritjeje ekonomike, filluan të liçensohen edhe Bankat private. Tregu i huave financiare ishte i uritur. "Kredi" me interesa të çmendura filluan të lëvroheshin nga këto "institucione" fajdesh "bankare", interesa që shkonin deri në 24 %, shpesh herë edhe deri në 30 % në vit. Të njëjtën gjë po bënin, dhe për fat të keq akoma vazhdojnë të bëjnë edhe sot e kësaj ditë edhe "institucionet jo banka", ku më të shquarit janë Fondi Besa dhe PSHM (Partneri Shqiptar në Mikrokredi), por jo vetëm. Më vonë, këto banka private, hodhën sytë nga të punësuarit në sektorin shtetëror, më mirë të themi nga buxheti i shtetit. Të punësuarit në shtet marrin një rrogë që e garanton buxheti i shtetit. Pikërisht këtu qëndron sekreti; të japim kredi për gjithçka; për shtëpi, për makinë, mjafton që kredimarrësi punon në shtet dhe merr një rrogë të garantuar në fund të muajit. Në fillim do të shlyej këstin e "kredisë" me interes 17 ose 20 % në vit, madje në fillim do të shlyej vetëm interesa, pa shlyer prinicipalin. Kjo do të thotë, se nëse ti ke shlyer për dy vjet rradhazi kestet e "kredisë", pas dy vjetësh ti ke vazhduar të shlyesh vetëm interesa, dhe principali është pothuaj i njëjti që ka qenë në fillim. Këto truke të paskrupullta dhe të padenja të bankave private bëhen vetëm në Shqipëri dhe në Afrikë. Rreth 70 deri në 80 % e të punësuarve në administratën shtetërore kanë një ose dy kredi për të shlyer. Të paktën 40 % e fondit të pagave që del çdo muaj nga Thesari i Shtetit shkon në llogaritë e bankave private në formën e kësteve të kredive që kanë marrë qytetarët shqiptar. Kjo do të thotë, që bankat private përthithin pothuaj gjysmën e rrogës së një shqiptari të zakonshëm. Dhe të kuptohemi; këtu është fjala për rroga të një niveli mizerabël, më e ulta në rajonin tonë dhe ndër më të ultat në Europë. Shkurt; një rrogë 40.000 lekë në muaj katandiset afërsisht në 20.000 lekë. Këto shifra mundësohen pikërisht nga interesat e çmendura që aplikojnë bankat private, me bekimin e Bankës se Shqipërisë dhe të qeverive shqiptare. Ajo çfarë e ndan termin "hua bankare" me termin kriminal "fajde", në të vertetë është pikërisht interesi i huas që aplikohet mbi borxhin. Disa pikë përqindje më lartë ose më poshtë shënojnë suksesin ose dështimin e huamarrësit. Disa pikë përqindje e ndajnë fatin e kredisë për shtëpi, bukën e përditëshme në tavolinë për fëmijët e tu, ose konfiskimin e saj nga Banka që vepron njësoj si fajdexhiu më i pashpirtë. Ato pikë përqindje psh 4 % në vit me 17 % në vit bëjnë diferencën e madhe mes jetës dhe vdekjes. Një ndër punët kryesore të aktivitetit të Mafias janë fajdet dhe zhvatja. Në Shqipëri këtë aktivitet e zhvillojnë hapur edhe bankat private. Por Bankat Private zyrtarisht nuk janë Organizata Mafioze. Ato janë Banka, megjithse ato bëjnë hapur të gjitha punët që bën Mafia; ajo japin para me fajde dhe zhvasin klientët e tyre. Po ashtu, edhe "kredia për biznes" ka të njëjtat sëmundje, që duke i shtuar shkallën e lartë të informalitetit, amatorizmin proberbial dhe maninë e çmendur të shqiptarve për të imituar në gjithçka, ka sjellë rezultate katastrofike. Me qindra e mijëra "biznesmen" të pashkollë dhe injorant, pa asnjë lloj përvoje në menaxhimin e një kompanie ndërtimi, i janë futur këtij biznesi të çmendur, duke krijuar një kaos të gjithanshëm; kaos financiar, kaos fiskal, kaos urban, kaos ligjor dhe kaos social. Bankat tashmë zotërojnë një sasi të jashtëzakonshme të pasurive të paluajtëshme, si dhe përqindjen më të lartë të kredive të këqija në rajon. Në këtë situatë kaotike, tani ka dalë në skenë një specie e re spekullantësh të paskurupullt, Përmbaruesit Privat, që së bashku me Gjykatat që thjeshtë noterizojnë kontratat e fajdeve "bankare", ekzekutojnë konfisikimin dhe "shesin" për 5 lekë djersën dhe gjakun e shqiptarve të mashtruar nga Mafia e Bankave Private! Ndërkohë, ka filluar edhe operacioni më i ri; shitja e borxheve tek të tretët, që do të thotë, se Banka e shet borxhin tënd, tëk një kompani private përmbarimi, borxh që është përllogaritur sipas qejfit të bankës, dhe tashmë "përmbaruesi" privat të përndjek dhe të kërcënon njësoj si Mafia, derisa të të marrë shpirtin ose paratë. Janë me qindra dhe mijra rastet e përndjekjes kriminale që u bëhet qytetarve shqiptarë nga këta sadistë të veshur me forcën e ligjit, që kërcënojnë, zhasin, vjedhin dhe mashtrojnë qytetarët, me mënyra dhe metoda mafioze. Në përmbledhje ose në përfundim të kësaj analize, mund të thuhet me plot gojën se Bankat Private dhe Institucionet Financiare jo banka në Shqipëri, me lejen Bankës së Shqipërisë dhe të qeverive shqiptare, kanë zhvilluar aktivitet të pastër kriminal duke dhënë Hua Financiare me Fajde, ligjërisht të përkufizuara si Kredi Bankare. Ndryshimi i vetëm faktik mes Huasë Bankare dhe Fajdeve qëndron në përqindjen e interesit të përllogaritur mbi borxhin në shkallë mujore ose vjetore. Nisur nga ky fakt, përqindjet e interesave të huave të Bankave Private janë të njëjta me Fajdet që japin Grupet Kriminale dhe Organizatat Mafioze. Bankat Private zhvillojnë edhe aktivitete të tjera në shkelje të ligjeve të Bankës së Shqipërisë dhe të Shtetit Shqiptar, siç është aktiviteti i pastrimit të parave që burojnë nga aktivitete kriminale. Bankat Private aktualisht pothuaj kanë pezulluar aktivitetin e kredi dhënies për ekonominë, duke shkelur një ndër kushtet kryesore pse ato lejohen të zhvillojnë aktivitetin financiar në Shqipëri. Këto Banka e kanë orientuar dhënien e huave bankare në tregun rajonal dhe europian, para këto që në shumicën e tyre vijnë nga kursimet e qytetarëve shqiptar. Ekonomistët dhe financierët "e shquar" shqiptar vazhdojnë të heshtin. Ata nuk paralajmërojnë publikun e gjerë me rreziqet që paraqet një situatë e tillë. Janë edhe njëmijë shkaqe dhe arsye të tjera pse shqiptarët duhet të mos i zërë gjumi i natës për situatën e rëndë ekonomike dhe financiare ku ndodhet vendi. Nëse mendon se ky kolaps që po vjen në formën e Rrotës Ekonomike dhe Financiare që shkon me shpejtësi drejt humnerës, nuk do të kapë edhe ty, mua dhe të tjerë, atëherë ti, Profesori i Shquar i Ekonomisë je një miop dhe konformist pa moral.

Erl Kodra

[SystemA]

Ish manageri i DEUTSCHE BANK tha: mund tju falim borxhet vendeve te varfra qe kane detyrime sepse ne i mbulojme.E VRANE dhe akuzuan brigadat e kuqe apo RAF.Dhe RAF nuk dispononte bomba me predha celiku sipas eksperteve.Pasardhesi i tij tha: une nuk jam ai,dhe qeshi me ironi.

[par]

Postimi origjinal është bërë nga SystemA

Ish manageri i DEUTSCHE BANK tha: mund tju falim borxhet vendeve te varfra qe kane detyrime sepse ne i mbulojme.E VRANE dhe akuzuan brigadat e kuqe apo RAF.Dhe RAF nuk dispononte bomba me predha celiku sipas eksperteve.Pasardhesi i tij tha: une nuk jam ai,dhe qeshi me ironi.

Qe bankat jane aty per nje grup bankieresh te paskrupullt kete e dime, por qe ne Shqiperi po bejne masaker ekonomike kete pak e kuptojne.
Banka qe refuzojne te te japin fitimin e depozites, banka qe te kushtojne per pagen, banka qe per cdo sherbim te te mbajne komision qofte dhe ajo per te terhequr parate tuaja sepse nuk funksionon bankomati.
Shqiperia ka borxhin aty ku e ka me se shumti per faj te bankave private qe jane te korruptuara nga nje grupim zorragjish.

[Jessi1999]

ROTHSCHILD OWNED & CONTROLLED BANKS:

Afghanistan: Bank of Afghanistan
Albania: Bank of Albania
Algeria: Bank of Algeria
Argentina: Central Bank of Argentina
Armenia: Central Bank of Armenia
Aruba: Central Bank of Aruba
lista eshte shume e gjate.Por doja te thoja se bankat jane ato qe nuk japin aspak prodhim dhe kane fitimin me te lart se te gjithe.Kjo nuk shkon ne asnje kohe,,,,xhaxhi kete e quante mashtrim dhe e denonte.

[SystemA]

Postimi origjinal është bërë nga Jessi1999

ROTHSCHILD OWNED & CONTROLLED BANKS:

Afghanistan: Bank of Afghanistan
Albania: Bank of Albania
Algeria: Bank of Algeria
Argentina: Central Bank of Argentina
Armenia: Central Bank of Armenia
Aruba: Central Bank of Aruba
lista eshte shume e gjate.Por doja te thoja se bankat jane ato qe nuk japin aspak prodhim dhe kane fitimin me te lart se te gjithe.Kjo nuk shkon ne asnje kohe,,,,xhaxhi kete e quante mashtrim dhe e denonte.

Ato banka se jane shume pak ose me nje shifer qe nuk i ka nen kontroll ose ato shtete qe si kan nen ZAP i bombardojne ose ju cojne......pranvera.

Kurti dashka me u martue....

Tungi dhe fundjave te mbare.

[lonely_lion]

Postimi origjinal është bërë nga Jessi1999

ROTHSCHILD OWNED & CONTROLLED BANKS:

Afghanistan: Bank of Afghanistan
Albania: Bank of Albania
Algeria: Bank of Algeria
Argentina: Central Bank of Argentina
Armenia: Central Bank of Armenia
Aruba: Central Bank of Aruba
lista eshte shume e gjate.Por doja te thoja se bankat jane ato qe nuk japin aspak prodhim dhe kane fitimin me te lart se te gjithe.Kjo nuk shkon ne asnje kohe,,,,xhaxhi kete e quante mashtrim dhe e denonte.

Jessi1999. Po te botosh listen s'do mbarosh kurre.
Me mire boto bankat qe nuk administrohen prej ROTHSCHILD.E ke me kollaj. Le qe s'ka me banga ne ato vende se jane mish mash.

ROTHSCHILD- biznesi i tyre eshte te shesin parane.

Se e gjeta..

Frankfurt mbi Main, viti 1744. Pranë rrugës së madhe përbri Renit dhe në kufirin mes Francës dhe Holandës, qyteti e kishte shfrytëzuar më së miri atë pozicion. Shkëmbime fitimprurës të mallrave dhe parasë gjallëronin rrugët. Me 35 mijë banorët e tij, Frankfurti ishte një prej qendrave më të mëdha të Gjermanisë. Një e dhënë e veçantë: më shumë se një e dhjeta e popullsisë ishte e përbërë nga hebrenj që kishin gjetur një vend të përshtatshëm për të vënë në përdorim dhuntinë e tyre për tregti dhe biznes. Ashtu si në të gjithë Europën, edhe në Frankfurt hebrenjtë jetonin në geto. Shumë familje që banonin aty dalloheshin nga shenja me ngjyrë tjetër që vendosej në hyrje të ndërtesës. Një prej këtyre familjeve quhej Zum rothen schild, në gjermanisht “me shenjë të kuqe”, dhe ajo shprehje do të bëhej mbiemri identifikues i Rothschild-ëve.
Në shtëpinë me shenjë të kuqe
Në vitin 1744, në shtëpinë me shenjë të kuqe lindi Meyer Amschel. I mbetur jetim në moshë të re, bëri pasuri me atë që kish trashëguar nga prindërit. Nga babai kishte mësuar të shkëmbente monedha të çfarëdo lloji dhe nga të gjithë llojet e origjinave dhe në Frankfurt, ku në çdo pranverë vinin shumë të huaj të joshur prej panairëve që zhvilloheshin aty, qarkullonin monedha të të gjithë llojeve. Nëpër duar i kaluan edhe monedha të lashta e të rralla, që i ngjallën pasionin numizmatik. Dhe ky i fundit do të ishte çelësi i suksesit të tij.
Princi Vilhelm Hanau kishte depozituar para në sasi shumë të mëdha duke i shitur ushtarë mercenarë dajës së tij, George II, mbret i Anglisë. Me ato para kish mundur mes të tjerave t’i lironte rrugë pasionit të tij, pikërisht për numizmatikën. Dhe kush më mirë se sa ai hebreu nga Frankfurti do të mund t’i blinte monedha, t’ia shiste, duke kontribuar në rritjen e koleksionit të tij? Mes princit dhe kambistit lulëzoi kështu një shkëmbim epistolar që Meyer Amschel diti ta shfrytëzojë për të nxitur
veprimtarinë e tij financiare dhe tregtare. Pasuritë e tij rriteshin ditë pas dite, bashkë me reputacionin si njeri i besueshëm që i qëndronte angazhimeve të marrë. Ndërkohë, nga martesa me bijën 17-vjeçare të një dyqanxhiu në Frankfurt i buroi një tjetër mbështetje e fortë për kompaninë, pasuria njerëzore, që do të konsistonte në pesë djem.
Ekonomia e luftës
Në trazirën që po përçante Europën e monarkive dhe fisnikërisë së lashtë, e tronditur nga revolucioni francez, biznesi i shoqërisë Rothschild po pësonte rritje. Fushatat e para ushtarake të shteteve në koalicion kundër Francës revolucionare panë të përfshihej edhe princi i Kassel, i cili u besoi agjentëve të tij, përfshirë Rothschild-ët, detyra të mirëshpërblyera. Rothschild-ët përfituan nga shanset që ofronte ekonomia e luftës për të zgjeruar aktivitetin e tyre të mallrave. E shtrinë deri në mallra fitimprurës si furnizimet ushtarakë: uniforma, mbulesa, çadra, birra, armë. Ndërkohë, aktiviteti tjetër, ai i bankierëve dhe kambistëve lulëzonte në po të njëjtën masë, aq sa për të sjellë në arkat e familjes para likuide, gurë të cmuar, vepra arti, monedha të çmuara dhe tituj shtetërorë. Këtë pasuri po e rrisnin me shpejtësi që kur, të pasur e më pak të pasur, princër dhe njerëz të zakonshëm, u kërkonin atyre para hua.
Nga Frankfurti në botë
Futja e Europës në luftë i bëri që të viheshin në kërkim të tregjeve të rinj. Për të kompensuar mungesat prodhuese në kontinent, Rothschild-ët hapën një filial në Londër, magazinë e madhe e një ekonomie që shfrytëzonte kolonitë angleze në Amerikë, Azi dhe Afrikë. Ia besuan djaloshit me shumë iniciativë Nathan, atëherë pak më shumë se njëzetë vjecar. Nathan u nis në Angli në vitin 1795 me cantën të mbushur me flori dhe para, pa ditur asnjë fjalë anglisht, duke marrë zemër vetëm prej besimit që i kish dhënë i ati. Brenda pak vitesh do të bëhej kolona mbështetëse e Familjes Rothschild në rrafshin planetar.
Nathan kishte qenë i pari i fëmijëve të transferuar në perëndim që kish dhënë prova për të dhënat e tij si bankier. Ai vetë ka rrëfyer në atë kohë një cështje të jashtëzakonshme biznesi të realizuar në Angli. “Kompania e Indive Lindore kishte për të shitur flori me një vlerë 80 mijë stërlina. Shkova në ankand”, kujtonte Nathan, tashmë i moshuar, “dhe e bleva të gjithë. E dija që qeveria angleze kishte nevojë për të paguar trupat që luftonin në Portugali kundër Napoleonit. Ia shita, dhe ata nuk dinin si të bënin për ta transferuar në Portugali. E mora unë përsipër, duke e kaluar nëpërmjet Francës. Ishte puna më e mirë që kam bërë në jetën time”.
Kush fitoi në Vaterlo?
Beteja e Vaterlosë u humb nga Napoleoni dhe u fitua nga Rothschild-ët. Duket paradoks, por ka një të vërtetë brenda. Ja se si shkuan gjërat. Kishte pak kohë që Rothschild-ët kishin shtrirë në të gjithë kontinentin rrjetin e tyre të shërbimit të informacionit që ndiqte nga afër zhvillimet e luftës. Kishin mjete të mëdhenj në dispozicion: anije, karro, kuaj të shpejtë, agjentë të shpërndarë kudo që sillnin para, tituj, letra dhe lajme. Dhe lajmi më i vyer ishte ai i rezultatit të betejës së Vaterlosë.
Bursa e Londrës ishte në pritje me ankth. Nëse do të fitonte Napoleoni, vlera e titujve shtetërorë anglezë do të pësonte rënie. Në rast të kundërt, me armikun të mposhtur dhe perandorinë franceze në gjunjë, Bursa e Londrës do të kish kapur yjet. Beteja u zhvillua në 18 qershor. Ditën tjetër, një agjent i Rothschild-ëve kishte në dorë, të sapo dalë nga shtypi, një gazetë holandeze që jepte lajmin e humbjes së Napoleonit. I hipi një anijeje dhe në datën 20
zbriti në portin e Folkestone, ku vetë Nathan Rothschild po e priste në bankinë. Një rrugëtim i shpejtë me karrocë dhe Nathan u gjend në Londër disa orë përpara se lajmi zyrtar të arrinte në kryeqytet. Mbërriti në Borsë dhe u shfaq para dhjetëra agjentëve të kompanive të tjera që e prisnin. Ata e dinin që Nathan e dinte. Me fytyrën pakëz të ngrysur, sikur të donte të jepte lajmin e kaq, Nathan nuk bleu, por nisi të shesë tituj shtetërorë. Të gjithë e imituan, të bindur se kishte fituar Napoleoni.
Titujt u ulën gjithnjë e më shumë në vlerë, por pak sekonda përpara se lajmi zyrtar dhe i vërtetë të kalonte kangjellat e bursës, Nathan ktheu drejtim dhe filloi të blejë me cmime të ulët. Dhe bleu me dorë të lirë deri kur lajmi i lumtur shpërtheu në kryeqytetin anglez. Vetëm në atë ditë fitimet e tij ishin të jashtëzakonshëm. E tija kish qenë një taktikë e vërtetë lufte. Kishte përdorur paratë ashtu sic Napoleoni përdorte ushtarët: përqëndronte shumë, me shpejtësi, në një pikë të vetme të zgjedhur me kujdes. Do të kish siguruar një fitore të madhe ose një humbje të rëndë. Por nëse Napoleoni kishte humbur betejën e jetës, ai e fitoi.
Kjo nuk do të thotë se ishin të vërtetë zërat që qarkullonin, shumë të përhapur edhe prej
humorit antisemit, që Rothschild-ët kishin bërë pasuri me vetëm një goditje, me një lehtësi të barabartë me qasjen e tyre krejt pa paragjykime. Kompetenca, ndershmëria dhe tradita kulturore zinin një rol po kështu të rëndësishëm. Rothschild-ët në Francë
Në vitet Tetëqind Rothschild-ët u vendosën në Francë me baronin James de Rothschild. E shpejtë ishte ngjitja e tij, që nisi si këshilltar i mbretërve të Francës. James u bë një prej financierëve më të rëndësishëm dhe të fuqishëm duke luajtur një rol të dorës së parë në financimin e sipërmarrjeve hekurudhore, minerare dhe industriale, në importin e cajit dhe specieve nga Lindja, në blerjen e shtëpive, tokave dhe vreshtave në Francë. Në fillimet e Tetëqindës ishte me siguri një prej burrave më të pasur të planetit. Në shtëpinë e tij të quajtur Chateau Rothschild në Boulogne-Billancourt, pranë Parisit, kishte një oborr të vërtetë të tijin. Artisti i parë në shërbim të tij ishte Gioacchino Rossini që për të kompozoi një sasi të madhe pjesësh muzkore. Piktori Ingres ishte portretisti zyrtar; Heinrich Heine ishte poeti personal. James kishte interesa të gjerë dhe me paratë e tija financoi vepra për ndihmë, spitale, shkolla, shërbime sociale. Në mënyrë të vecantë u mor
me bamirësi ndaj popullit të tij dhe financoi kolonitë e para hebreje në Palestinë. I pëlqente shumë të bënte gjërat në mënyrë madhështoredhe të mos privohej nga asnjë lloj interesi i tiji. Një vlerësues i verërave dhe ushqimeve, investoi në këta sektorë dhe në fundin e jetës së tij arriti që të blejë zonën e prodhimit të shumë të vlerësuarës Chateau Lafite.
Koleksioni i tij i artit bënte që të dukej shumë i vogël ai i mbretërve dhe u pasurua në mënyrë të vazhdueshme me blerje të reja. Në kulmin e suksesit James bleu një pallat të mrekullueshëm të shtatëqindës, rezidenca e fundit e të pushtetshmit Tayllerand, ku Rothschild-ët francezë do të banonin deri në Luftën e Dytë Botërore. E braktisën përpara mbërritjes së nazistëve në Paris.
Italia e Rothschild-ëve
Në gjysmën e parë të Tetëqindës familja u përhap në vende të ndryshëm mes pesë djemve të themeluesit: Nathan në Londër, Amschel në Frankfurt, James në Paris, Salomon në Vienë dhe Carl në Napoli, dhe u shndërrua në rrjetin më të madh financiar të Europës, me aftësinë që t’i jepte hua të rëndësishme monarkive për vepra me peshë. Në Itali banka Rothschild i dha hua të
mëdha Shtetit Papnor si dhe mbretërve të ndryshëm të Napolit përvec se Dukatit të Parmës dhe Dukatit të Madh të Toskanës. Në mënyrë të vecantë bëri biznes me Borbonin e Napolit që në mesin e viteve njëzetë duhej të menaxhonin një deficit në rritje që i detyronte të mblidhnin sasi të mëdha titujsh shtetërorë interesat e të cilëve në pjesën më të madhe shkonin jashtë vendit. Më e ndërlikuar ishte prania e tyre në Mbretërinë e Sardenjës dhe nuk ishte pa konflikte interesi. Për të paguar zbritjen e madhe që kërkonte Austria Piemontes në fundin e luftës së 1848-49 dhe që piemontezët e kishin humbur, bankieri dhe ministri i Financave Giovanni Nigra nisën një tratativë me Rothschild-ët e Francës. Operacioni u kryqëzua me shkrirjen mes bankës së Xhenovës dhe asaj të torinos. President i kësaj të fundit ishte vëllai i ministrit, dhe vetë ministri i kërkoi një favor personal James Rothschildit.
Cavour, që në atë kohë ishte një qytetar i zakonshëm, u përfshi në skaje, por kur mësoi se Baroni i Madh po shpërblente kundërpalët e torinos me përfitime personalë e refuzoi ofertën e bankierit.
Rothschild-ët, dhe nuk kish si të ishte ndryshe, u përfshinë në cështje të tjera financiare që
ofruan bazën për një ndërhyrje të madhe pas unifikimit të Italisë. Duke filluar që nga viti 1861 ndërhynë për të financuar, ashtu si kishin bërë në Austri dhe në Francë, veprat hekurudhore si dhe menaxhuan një prej kompanive të mëdha, atë të Alta Italia. Rrjeti i kompanisë i kontrolluar nga Rothschild-ët përfshinte praktikisht të gjithë rrjetin e veriut, në tërësi afro 1400 kilometra, deri në Firence. U zgjerua duke përfshirë linja të tjera mes të cilave atë ndërkombëtare të lidhjes mes Italisë dhe Francës përmes Frejus. Shoqëria hekurudhore e Alta Italias bleu nga shteti edhe shërbimet e lundrimit në liqenet e Lombardisë. Shoqëria gjithësesi përfundoi shumë shpejt në një paqëndrueshmëri të thellë ekonomike që e pati kulmin me dështimin dhe riblerjen nga ana e shtetit. /Focus/

Kush eshte me kureshtart mund te lexoje librin Shoqerite Sekrete dhe Fuqia e tyre Boterore

http://www.shtepiaelibrit.com/store/sq/konspiracion/2022-shoqerite-sekrete-dhe-fuqia-e-tyre-boterore-jan-van-helsing.html

Libri mund te jete akoma per shkarkim diku. Une e kam shkarkuar dukur nga syri3.

Nje info te shpejte e merrni ketu:

https://therandamusic.com/Libra%20te%20ndryshem%20[%20Pdf%20]/Sekretet%20e%20sundimit%20te%20botes.pdf

Nen direktorine

 https://therandamusic.com/index.php?dir=Libra%20te%20ndryshem%20%5B%20Pdf%20%5D/

Liber tjeter per t'u lexuar gjithashtu :
Komploti Boteror

http://www.dielli.net/pdf/historia/KomplotiBoteror.pdf

[par]

Problemi I bankave dhe pronesia e tyre e perhumbur neper adresa fiasko dihet, por Shqiperia ka % me te larte ne rajon ne mos ne bote per kredimarresit qe shkon nga 17-20 %, ndersa per interesat e depozitave eshte nen 1 %. Kjo eshte mbi vjedhje, dhe e dini justifikimin e bankave; qe Shqiperia eshte me rrezik te larte falimenti.

[lonely_lion]

Postimi origjinal është bërë nga par

Problemi I bankave dhe pronesia e tyre e perhumbur neper adresa fiasko dihet, por Shqiperia ka % me te larte ne rajon ne mos ne bote per kredimarresit qe shkon nga 17-20 %, ndersa per interesat e depozitave eshte nen 1 %. Kjo eshte mbi vjedhje, dhe e dini justifikimin e bankave; qe Shqiperia eshte me rrezik te larte falimenti.

I marrin parate e shqipove me interes 1% ose pa interes hic dhe i investojne ne shtete te tjera (Europiane) apo ne bote.

Jane po keto para qe ja ri japin Shqiperise(ne forme kredije),me keste dhe Shqiperia i perdor per t'i perdorur per te lare borxhin e saj ose projekte ne infrastrukture etc...